Büyük Sürü

Herodot'a göre İskit gibi göçebeler "at kanından besleniyorlardı"; pek çok diğer göçebe kültürü çaresizlik zamanlarında binek hayvanlarını yiyecek kaynağı olarak kullandığından bu hepten inanılmayacak bir şey değildi. Elbette bu barbar tipler ve onların yöntemleri, medeni bir Yunanlı olarak Herodot'u dehşete düşürmüştü. Yine de atlar ve binicilik savaş ve göçebe toplumunun merkeziydi. Atlar diğer tüm hazinelerden daha değerliydi; cenk beyleri atlarıyla ve tüm süvari teçhizatıyla birlikte gömülüyordu.

Ahır gibi kokan barbar savaşçılara karşı "medeni" bir küçümsemeye rağmen göçebeler, bozkırlara sınırı olan tüm krallıklarda paralı asker olarak kolaylıkla iş bulabiliyordu. At üzerindeki hünerleri ve sürdükleri atların etlerinin kalitesi onları vahşi zamanlarda en iyi, en vahşi akıncı savaşçılar haline getiriyordu.