Baytar

Atların Roma toplumunda saygın yeri vardı. Yarışlar, dini bayramlar ve asil askerlik hizmeti için besleniyorlardı ve sonraki toplumlarda görülen iş hayvanı hallerinden pek uzaktılar. Atlar, kurbanlık kanları diğer çiftlik hayvanlarını arındırmak için akıtıldığı ve kafaları, yaklaşan hasadın bereketli olması amacıyla çiftlik duvarına asıldığı zamanlar hariç çiftliklerde nadiren kullanılıyorlardı!

Bir iddiaya göre Romulus'un 300 atlıdan oluşan şahsi korumaları vardı. Roma süvarileri ilk başlarda, kendi bineklerini satın alabilecek zengin sınıfından, binicilerden ya da "sürücü sınıfından" oluşturuluyordu. Daha sonraları, üst sınıfların ayrıcalığı devam ettikçe, seçkin sınıfa dahil olma hissi de devam etti ve bu sınıflara piyadelere ödenen paranın üç katı ödendi. İmparatorluk büyüdükçe Galyalı, Trakyalı, İspanyol ve Numidyalı süvariler de saflara katılmaya başladı. Süvariler keşif yapmak, mesaj taşımak ve savaşta hücum edip düşmana yandan saldırarak önemli anlarda avantaj yakalamak üzere kullanılmıştır.