Dafni'nin Cenneti

Antakya'da inşa edilmiş "Dafni'nin Cenneti" bir dizi keyif bahçesi ve parktan meydana gelmekteydi. Kurak bir çöl ülkesindeki her çeşit bahçe rahatlamak için harika bir yerdir. Başkalarının ayıba ve adaba aykırılığını alanen kınamaktan asla geri kalmayan Romalılar burayı bir ahlaksızlık ve edepsizlik batağı olarak görmüştür. Burası tam da Romalıların hiç ama hiç ilgilenmeyecekleri türden bir yerdi.

İlginç biçimde, Romalıların tutumunun aksine Dafni mitolojide ne iffetsiz ne de şehvet düşkünü bir figürdür. Dafni ve Apollo'nun hikayesi pek mutlu bir hikâye değildir. Kendini okçu olarak nitelendirmeyi seven tanrı Apollo Eros'u kızdırır, Eros da oklarından ikisini alarak Apollo'ya fırlatır. Apollo'ya isabet eden altın uçlu ok saplandığı kişide neredeyse doyurulamaz bir şehvete sebep olmaktaydı. Dafni'ye saplanan kurşun uçlu ok ise tüm aşk ve münasebet davranışlarına karşı bir korku uyandırırdı. Apollo açlığını gidermek için Dafni'yi takip etti, zavallı su perisi ise kaçmak için elinden geleni yapmıştı. Kovalamacadan yorulduğunda Dafni yardım için nehir tanrılarına yakardı. Babası da onu bir defne ağacına çevirdi; şehvetle dolu olan Apollo ise çaresizce defnenin kendisinin özel ağacı olduğunu söylemeyi sürdürdü. Apollo'ya tapanların defne yaprakları kullanmasının bu hikâyeden kaynaklandığı söylenmektedir.