Yük Arabası Kampı

Göçebe insanlar yerleşik bir çiftçilik hayatı yaşamaktansa sahip oldukları hayvan sürüleriyle birlikte mevsimleri takip etmiştir. Kelimenin kendisi bir Yunan terimidir ve medeni, yerleşik hayat yaşayan Yunanlılar'dan bekleneceği üzere barbar göçebeleri zerre onaylamamışlardır.

Öte yandan göçebeler kalıcı bir yerleşim yerine sahip olmasalar da hayatları yerleşik bir çiftçi ya da şehirli kadar dolu dolu ve zengindi; ve sefalet içinde yaşamadıklarından da muhtemelen daha sağlıklıydı.

Göçebelik, bozkırlar gibi kıt doğal kaynaklara sahip alanlarda yaşamak için son derece etkili bir yoldu. Hayvan otlatacak arazi tükendiğinde sürüler başka yere taşınabiliyor ve toprak ertesi yıl toparlanması için kendi haline bırakılıyordu. Ayrıca savaşçı yetiştirmek için son derece etkili ve acımasız bir yöntemdi. Kıt kaynakları toplamanın elbette en kolay yolu başkalarından almaktı. Kendi hayvanlarını, mallarını ve soydaşlarını koruyamayan kabilenin varlığı son buluyordu. Bu aynı zamanda komşu, yerleşik halklar için göçebe hayatının en kötü özelliğini de teşvik ediyordu: göçebeler, zayıf ve yerleşik insanları sömürülecek kaynaklardan biri olarak gördüğünden mallarını yağmalayıp çalıyorlardı.