Roma (Sezar Galya'da)

MÖ 148-149 yıllarında Kartaca karşısında alınan mutlak zafer, nüfuzlarını artırmaya devam etmelerini sağlamış olsa da Roma, İtalya Yarımadası’ndaki ihtilaflarla sarsılmaya devam ediyor. Anibal’ın yaptığı istila derin ve kolay kolay unutulmayacak bir yara açtı ve bu sırada da komşu Kelt ve Cermen kabilelerinin daimi tehditleri de sürüyordu. Gaius Marius MÖ 113-101’deki Cimbri ve Teutones göçlerini kontrol altına almış olsa da, Galyalıları bir nebze de olsa yatıştırma konusunda lejyonlar birçok acı mağlubiyet almıştır. Ayrıca Roma’da iç karışıklıklar bir kez daha baş gösterdi. Sulla ve Marius’un Sosyal ve İç Savaşlarına bir de Spartaküs’ün öncülük ettiği Üçüncü Köle Savaşı eklenince Roma halkı ’ana topraklardaki’ barışın ne kadar kırılgan olduğunu anlamış oldu.

Jül Sezar Galya’yı fethetmeye başlayıp, Pompey ve Crassus’un desteğiyle hem Cisalpine Galya’nın, hem de Illyricum’un prokonsüllüğünü elde ettiğinde ortam bu şekildeydi. Bu üç müttefik, siyasi güçlerini yıllarca geliştirip sağlama aldılar ve siyasi rakipleri tarafından ‘üç başlı canavar‘ olarak adlandırıldılar.

Roma’nın desteklediği Aedu kabilesinin Kelt ve Cermen kabilelerinin kurduğu ittifaka ağır şekilde yenilmesiyle beraber Galya’nın akıbeti yine dengelendi. Ren’den gelen Süev baskısı ile Helvetlerin göç etmesi, Sezar’ın hem askeri başarılar kazanması, hem de siyasi gücüne güç katması için ihtiyaç duyduğu bir fırsat.