Antik çağda insanlar madencilikte, özellikle altın madenciliğinde, su kullanmanın yamaçlardan maden filizi çıkartmayı kolaylaştırdığını keşfetmiştir. İki ana yöntem uygulanmıştır: boca etme ve bol suyla ayıklama. Boca etme yönteminde tanklarda depolanan büyük miktarlarda su maden yatağının üzerine dökülürdü. Kayaçtan ayrılan çökeltiler daha kolay çıkarılabilmesi için maden tortularını açığa çıkarır ve su küçük tortuları sürükleyerek toplanabilecekleri kanallara taşırdı. Bol suyla ayıklamada da benzer sonuçlar elde edilirdi, ancak bu çok daha kontrollü bir yöntemdi. Suyun sürekli olarak akışını gerektiren bu yöntemde genellikle doğal dere ve nehirlerin yönlerini değiştirilirdi. Her iki yöntem de o alanı çıplak bırakıp dip kayayı açığa çıkarırdı.
