Doğuda ziraat, çetin arazi şartlarında düzensiz yağmurlar nedeniyle sık sık sekteye uğramıştır. Çiftçiler çok geçmeden kanal ve barajlar gibi sulama sistemlerinin, bu bölgelerdeki "susuz ziraat" için ihtiyaç duydukları suyun depolanması ve taşınması için ideal olduğunu fark etmişlerdir. Mezopotamya'daki Fırat ve Dicle ne yapacağı kestirilemeyen nehirlerdi, sık sık ekim döneminden sonra taşarak ekinleri sular altında bırakıyorlardı. Bu nedenle fazla suyu toplamak için depolama havzaları kullanılmış ve tarlaların ihtiyaç duyduğu anda dağıtabilmesi için bir kanal sistemi inşa edilmiştir.
