İlirya halkının yaşam şartları, kötü üne kavuştukları acımasız, korsan ruhlarının ortaya çıkmasına neden oldu. Ardiyavlar, Dardanya ve diğer İlirya kabilelerinin toprakları, artan nüfusu destekleyebilecek büyük çapta tarımsal faaliyetler için yeterli değildi, bu yüzden halka yetebilmek için Adriyatik denizinde balıkçılığa başladılar. Ancak bu tarz bir savaşçı halk için bu asla yeterli olamazdı. Nihayetinde birçok İliryalı hayatta kalabilmek ve zenginleşmek için deniz korsanlığına başladı.
Birçok 'uygar' devletin bu tarz korsanlık eylemlerine sert bir bakış açısı olsa da, İliryada korsanlık hor görülmüyor ve hatta tahttaki soylular tarafından da destekleniyordu. İliryalıların Roma ile savaştığı dönemde Ardiyavları yöneten Kraliçe Teuta, Romalılar tarafından harekete geçmesi yönünde baskıya uğradığında, kendi halkının hususi ticari girişimlerine müdahale etme hakkının bulunmadığını belirtmişti. Kraliçe, "Kraliyetin, halkının denizden kazancının önüne geçmek gibi bir adeti hiçbir zaman olmamıştır" diyerek şikayette bulunmaya gelen Roma elçisini kızdırmış ve "bizim ise hususi yanlışları herkesin gözü önünde cezalandırmak gibi mükemmel bir adetimiz vardır" şeklinde sert bir cevap vermesine sebep olmuştur. Bu önemli atışmadan sonra uzun süreli, yıkıcı bir savaş başlamış ve en sonunda Teuta'nın hakimiyeti yıkılmış ve krallığı Roma İmparatorluğuna katılmıştır.
