Saldırı Biremeleri, Oksilyer Kelt Savaşçıları

Tanım

Su düzeyi mahmuzları, bir tekneye ilk defa MÖ 850 dolaylarında takılmıştı. Savaş gemileri ve donanma taktikleri biçim değiştirmişti. Gemiler artık su üzerinde piyade savaşları için bir zemin değillerdi; geminin kendisi bir silaha dönüştü. Yeni gerçeklik çöktükçe gemiler değişti. Hızlı tokmaklama bir düşmanı delecek ve batıracaktı, bu nedenle daha ince, hızlı ve kullanışlı gemiler gerekiyordu. Daha fazla hıza olan talep, açıkça daha fazla küreğe ihtiyaç duyuyordu, tek dizi kürekli hızlı gemilerin uzun zaman sonra pratikten yoksun ve aptalca oldukları anlaşıldı. O zaman çözüm, ilkinin üzerine ikinci bir kürek seti yerleştirmekti, lakin kürekçilerin oturma sıralarına olanak sağlamak için iyice denkleştirilmiş bir halde. "İki kürek setli" anlamına gelen Latince bir kelime olan biremelerin, ya da Yunanca karşılığı dierelerin, daha önceki tasarımlardan, iki katı kürekçiye sahip olmaktan başka farkları yoktu. Hareket kabiliyetleri yüksek ve hızlılardı ve de savaşan bir takım taşıyabilirlerdi. Bazı uluslar, bireme mürettebatlarına ayrıca ateş çömlekleri verdiler, bu kil çömlekler yağ ve ziftle doldurulur ve tamamiyle mantıklı bir umutla, düşman gemilerini ateşe vermek için fırlatılırlardı.

Kelt savaşçıları, genellikle daha "uygar" hasımlarının örgütlenmelerinin ve taktiklerinin noksanlığını çekmelerine rağmen, son derece muktedir metal işçilerine ve paralı askerler olarak büyük bir tecrübeye sahiptiler. Savaşta, bireysel bir seviyede, Romalılar ya da Yunanlardan aşağı kalır yanları yoktu. Keltler savaşta genellikle mızrak kullanırlardı. Bu basit bir silahtı ve tipik bir Kelt savaşçısı, savaşa bir kaç tane taşıyabilirdi: yakınlaşmada ya da hücumda düşmana fırlatılacak daha hafif ciritler ve bazen yakın muharebe için demir temrenli bir mızrak. Bazı mızraklar, sokuldukları yerden geri çekildiklerinde daha fazla hasar vermeleri için, kancalı temrenlerle üretilmişti. Mızraklar aynı zamanda, çürüyen düşman kafaları şeklindeki ganimetleri sergilemek için de elverişliydiler. Keltlerin bu kanlı görünümleri ve savaştaki yırtıcı iştahları, genellikle adam olmayan düşmanlara yeter de artardı bile. Kelt savaşçıları, hasımlara yöneltilen bir koroyla, marşlar, sataşmalar ve aşağılamalar gönderirlerdi ve dünyadan değilmişçesine ses çıkaran "carnyx" savaş borularını üflerlerdi. Tüm bu gösteri hasımları korkutmak ve savaşçıları, savaş için doğru bir zihin çerçevesine sokmak içindi.