Menzilli Quinqueremeler, Oksilyer Rodos Sapancıları

Tanım

Beş, Latince bir quinquereme ve Yunanca bir penteres olarak adlandırılan ve ilk kez Siraküzalılar tarafından MÖ 398'de Kartacalılara karşı kullanılmış olan bir gemiydi. Çok kürekli anlamına gelen bir terim olan diğer polyremeler gibi, olasılıkla, beş oturma dizili küreklere sahip değildi, ancak "kürek" kelimesi, "kürekçi" kelimesiyle aynı anlamda kullanılmıştı. Böyle bir durumda, kürekçilerin dizilimleri, su düzeyinden yukarıya doğru, 2-2-1 şeklinde olmalıydı. Bunca ağırlığı olabildiğince aşağıda tutmak, geminin dengesine yardımcı olacağından mantıklıydı; yüksekte olan bir ağırlık merkezi, eğer kenarlardan saldırılırsa bir gemiyi alabora olmaya dağa eğilimli kılar. O zaman, quinquereme, hem muharebe değeri hem de görünüş açısından kuvvetli bir tekne olmalıydı. İçindeki geniş bir savaşan takım ve bol güverte alanıyla, bu ağır tekne pek çok düşman ve tehditle baş edebilirdi.

Balear'daki emsalleri kadar ünlü olmasalar da Rodos sapancıları da yetenekleriyle nam salmışlardı. Rodos, deniz tarafından korunduğu için sapancılar Akdeniz boyunca paralı askerler olarak iş bulabiliyorlardı. 100 metre mesafede ölümcül olabiliyorlardı ve 400 metre uzaktaki hedefleri vurabiliyorlardı. Kendilerine engel olacak bir zırhları olmadığı için oldukça hareketlilerdi ve diğer piyadelerin birçoğunu geride bırakabiliyor, bu olmasa bile en azından onlarla aynı hızda koşabiliyorlardı. Rodos sapancıları bazen kendilerini karşı atışlardan korumak için tek tutacağı olan küçük kalkanlar kullanırlardı. Yunan-Pers Savaşları sırasında Rodosluların da dahil olduğu Yunan sapancılarının yaptıkları atışlar Perslere karşı avantaj kurulmasını sağlamıştı. Bu birlikler, MÖ 401 yılındaki Kunaksa Muharebesi'nde Genç Kiros’un ölümü üzerine geri çekilen On Binler’in korunmasında önemli bir rol üstlenmişlerdi. Girit okçuları ve Yunan ciritçileri, düşmanın menzilli birlikleriyle aynı menzile sahip oldukları için, Rodos sapancıları kısmen güvenli bir mesafeden düşmanla çatışabilen tek menzilli birlikti.