Saldırı Quadremeleri, Socii Hastatileri

Tanım

Antik büyük savaş gemilerinin nasıl çalıştığına dair ortada epey tartışma vardır; prensipleri anlaşılmıştır fakat ayrıntıları pek net değildir. Bir Roma "quadreme"si ya da Yunan "tetreres"i, eğer isim tam olarak çevrilirse, dört sıra kürek takımına sahipmiş gibi görünür. Ne var ki, her kısma bir kürekçi düşecek şekilde dört kürek setinin, mükemmelce eğitilmiş bir tayfayla bile birbirlerine dolaştırılmadan nasıl kullanılabileceği ya da en tepedeki setin kürekçilerinin, çok dik bir açıyla yerleştirilmiş olan son derece uzun küreklerle nasıl başa çıkıp da, bir güç oluşturabildikleri çok belirsizdir. İhtimaller şunlar ki; "kürek" terimi, "kürekçi" terimiyle eş anlamlı kullanılmaya başlanmış ve en aşağıdaki oturma dizisinde kürek başına bir adamdan fazlası bulunmuş olabilir. Diğer ihtimalse, kısım başına iki adamlı çift kürek dizisine dönülmüş olabilir. İki dizi kürek seti, aynı zamanda her gemi için daha ucuz bir inşa işi oluşturacaktır. Her iki durumda da, sonuç, daha hafif olan kadırgayla hızda rekabet edebilecek olduğu halde, daha geniş bir savaşan takım ya da ağır silah parçaları için daha fazla güverte alanına sahip bir gemiydi.

Önceki soci birlikleri silah ve tarz konusunda büyük farklılıklar göstermiş olsa da, Kamilla ve Polibiya askeri ıslahatları arasındaki zamanda birçok soci piyadesi Roma hastatilerinin teçhizatlarını benimsedi. Her biri gladius ve iki pila taşırdı ve hastatilerin scutumları ya da kalkanları, Etrüsk, Samnit ve Yunan atalarından esinlenilerek yapılmıştı. Genellikle bronz miğferler ve göğüslükler giyerlerdi. Sociler, İtalya yarımadasındaki şehir devletlerinden ve kabilelerden seçilen askerlerden oluşurdu ve bir Roma ordusu birliklerinin yarısını oluşturmaları beklenirdi. Savaşta normalde praefecti komutası altında iki kuvvete ayrılırlardı ve lejyonların kanatlarında konuşlanırlardı. MÖ 90-88 yıllarındaki Müttefik Savaşları sırasında Socii Roma’ya karşı ayaklandı. Bu ayaklanma bağımsızlık için değil, tam Roma vatandaşlığı hakkı edinmek içindi. İhtilafa çözüm olması için, her ne kadar en sonunda bütün İtalyan nüfusu vatandaş hâline gelse de isyan etmeyenler vatandaşlıkla ödüllendiriliyordu.