Oksilyer Pers Atlı Okçuları
Yetiştirme Maliyeti | 370 | |
Bakım Masrafı | 70 | |
Menzilli Hasarı | 35 | |
Menzil | 150 | |
Dakikadaki Atış Sayısı | 6 | |
Mühimmat | 15 | |
Yakın Muh. Saldırısı | 9 | |
Silah Hasarı | 24 | |
Hücum Bonusu | 4 | |
Yakın Muh. Savunması | 13 | |
Zırh | 10 | |
Sağlık | 50 | |
Taban Moral | 30 |
Kabiliyetler
- Yorgunluk Direnci
- Saklan(çalılık ve orman)
- Sıcak Direnci
- Alevli Atış
- Uğultulu Atış
Güçler & Zayıflıklar
- Uzun menzil
- Ortalama atış hızı
- İyi hasar ancak düşük zırh delimi
- Yakın muharebede çok zayıf
- Çok düşük moral
Tanım
Perslerin çok az bir kısmı usta askerlerdi ve önceki seçkin Ahameniş Ölümsüzleri ve bazı paralı hoplitler haricinde, hiçbiri eğitilmiş ya da talim edilmiş kişiler değillerdi. Bunun yerine, savaş zamanlarında birlikler, zengin toprak sahipleri tarafından zorla toplanırlardı. Toplanan bu piyadeler arasında sapancılar, okçular ve ciritçiler vardı. Bunların hepsi az zırh giyerlerdi ancak bazılarında kendilerini korumak için kalkan bulunurdu. Bölgedeki arazi şartlarından dolayı tahmin edilebileceği gibi süvariler doğu ordularında önemlilerdi ve bunlar aralarında çeşitlenirlerdi. Daha hafif süvariler, bir tunik üzerine demirden ya da tunçtan pul zırh giyerlerdi. Bu atlı savaşçılar cirit ve kılıç taşırlardı ancak kalkanları yoktu. Atlı okçular ise, hızlı ve acımasız saldırılarla piyadeleri zayıflatırlardı. Ağır zırhlı süvariler kraliyet muhafızları arasındaydı. Partlar ve daha sonra Sasani Persleri, korkusuz katafrakt savaşçıları ile birlikte kıymetli atlarını da korumak için bütün bedeni saran at zırhları geliştirdiler. Bunlar, daha sonradan ortaya çıkan ortaçağ şövalyeleri kadar iyi zırhlanmışlardı.