Tanım
Kuzey Avrupa kabilelerinin çoğu donanma güçleri değillerdi, lakin orada bulunabilecek vasıflı denizciler vardı. Gemi inşaatı teknikleri de iyi anlaşılmıştı, bir çok tekne kara içi ve sahil kullanımı için deriyle kaplı küçük kayıklarken, daha büyük denizde giden tekneler de yapılmıştı. Gemi inşaatçıları, omurgalar için, birbirine ilmiklerle geçirilmiş ve sonra Atlantik koşullarıyla başa çıkabilecek gürbüz bir gemi ortaya çıkarmak için ahşap bir iskelete bağlanmış ağır kalaslar kullandılar. Jül Sezar, kendi filosu, günümüz Britanya'sının Venetileri ile çarpıştığında, düşman gemilerinin kalitesinden şaşkına düşmüştü. Veneti teknelerinin düz etekleri vardı, böylece sığlıklarla başa çıkabilirlerdi, ancak, haşin denizlerle baş etmek için ağır meşe yapılanmalar da vardı. Bir tokmaklama saldırısını omuzlayıp sıyrılabilmeye muktedir olarak, Roma gemileri için zorlu bir muhalefet oluşturuyorlardı. Sezar, düşman gemilerinin şöyle yapıldığından bahseder: "...bir ayak genişliğinde kalaslar, bir adamın baş parmağı kalınlığındaki demir millerle bağlanmış; çapalar, tel kablolar yerine demir zincirlerle sıkıca sağlama alınmıştı." Romalılar bindirmeye zorlandıklarında, denizde göğüs göğüse mücadeleye alışkın olan korkunç savaşçılarla yüzleşmişlerdi.
Azılı ve mağrur Galatlar, merkezi Anadolu'ya ve doğu Frigya'ya egemendiler. Brennus'un MÖ 279'daki Makedon ve Yunan istilasını takiben göç eden Keltlerden ayrılmış üç kabile; Tectosageler, Tolistobogiler ve Trocmiler, Trakya boyunca hareket ettiler ve Küçük Asya'ya doğru Boğaz'ı geçtiler. Bitinyalı Nicomedes'in müttefikleri olarak geldiler ve onun için, kardeşine karşı yürüttüğü bir hanedanlık savaşında, zaferi güvence altına aldılar. Nicomedes ve Selevkos Kralı Antiokos arasındaki kısa ve sonuçsuz bir savaştan sonra, Galatlar kalmak için yerleştiler. Toprakları, üç kabileden her birinin bir başkenti olacak şekilde paylaşıldı ama Drynemeton'da, Tectosageler'in başkenti Ankara yakınlarındaki bir kutsal meşe korusunda, bir konseyle birlikte. Askeri bir aristokrasiyle yönetilen Galatlar, onda birlik haraç karşılığında, yerli Kapadokyalı halkını kendi şehirlerinin ve topraklarının kontrolünde bıraktı. Galatya paralı askerleri, yüksek ücretliydiler ve Yunan, Romalı ve Selevkoslu komutanlarca saygı görürlerdi. Aslında, Mısırlı Batlamyus'un muhafızları, Kelt paralı askerlerinden oluşuyordu ve bu adamların Galatya'dan gelmiş olmaları, çok yüksek ihtimaldi.
