Orta Ani Saldırı Baskıncıları, Kısa Kılıçlılar

Tanım

Kuzey Avrupa kabilelerinin çoğu donanma güçleri değillerdi, lakin orada bulunabilecek vasıflı denizciler vardı. Gemi inşaatı teknikleri de iyi anlaşılmıştı, bir çok tekne kara içi ve sahil kullanımı için deriyle kaplı küçük kayıklarken, daha büyük denizde giden tekneler de yapılmıştı. Gemi inşaatçıları, omurgalar için, birbirine ilmiklerle geçirilmiş ve sonra Atlantik koşullarıyla başa çıkabilecek gürbüz bir gemi ortaya çıkarmak için ahşap bir iskelete bağlanmış ağır kalaslar kullandılar. Jül Sezar, kendi filosu, günümüz Britanya'sının Venetileri ile çarpıştığında, düşman gemilerinin kalitesinden şaşkına düşmüştü. Veneti teknelerinin düz etekleri vardı, böylece sığlıklarla başa çıkabilirlerdi, ancak, haşin denizlerle baş etmek için ağır meşe yapılanmalar da vardı. Bir tokmaklama saldırısını omuzlayıp sıyrılabilmeye muktedir olarak, Roma gemileri için zorlu bir muhalefet oluşturuyorlardı. Sezar, düşman gemilerinin şöyle yapıldığından bahseder: "...bir ayak genişliğinde kalaslar, bir adamın baş parmağı kalınlığındaki demir millerle bağlanmış; çapalar, tel kablolar yerine demir zincirlerle sıkıca sağlama alınmıştı." Romalılar bindirmeye zorlandıklarında, denizde göğüs göğüse mücadeleye alışkın olan korkunç savaşçılarla yüzleşmişlerdi.

Bu düzensiz ve ham savaşçılar, çiftçilerin, avcıların ve kabilenin gençlerinin arasından toplanırlardı. Saplamak için tasarlanmış Roma gladiusunun aksine, kesici ve yarıcı bıçaklar olan Kelt kısa kılıçları taşırlardı. Kısa kılıç, önceki Kelt uzun kılıcından yola çıkılarak geliştirilmişti ve yapımı pahalı değildi. Hafif şekilde zırhlanmış ve basit bir kalkan taşıyan bu düzensiz askerler, teçhizat ve yetenek konusunda noksan olabilirlerdi, lakin bunu sayılarıyla telafi ederlerdi. Bazı savaşçılar aynı zamanda ciritler ya da, yakın muharebeye girmeden önceki son anlarda fırlatılacak, ağır, üstünlük sağlayan kısa oklar taşırlardı. Bu onların hem avcı erleri, hem de hafif piyadeler olarak kullanılmalarını sağlardı.