Tanım
Su düzeyi mahmuzları, bir tekneye ilk defa MÖ 850 dolaylarında takılmıştı. Savaş gemileri ve donanma taktikleri biçim değiştirmişti. Gemiler artık su üzerinde piyade savaşları için bir zemin değillerdi; geminin kendisi bir silaha dönüştü. Yeni gerçeklik çöktükçe gemiler değişti. Hızlı tokmaklama bir düşmanı delecek ve batıracaktı, bu nedenle daha ince, hızlı ve kullanışlı gemiler gerekiyordu. Daha fazla hıza olan talep, açıkça daha fazla küreğe ihtiyaç duyuyordu, tek dizi kürekli hızlı gemilerin uzun zaman sonra pratikten yoksun ve aptalca oldukları anlaşıldı. O zaman çözüm, ilkinin üzerine ikinci bir kürek seti yerleştirmekti, lakin kürekçilerin oturma sıralarına olanak sağlamak için iyice denkleştirilmiş bir halde. "İki kürek setli" anlamına gelen Latince bir kelime olan biremelerin, ya da Yunanca karşılığı dierelerin, daha önceki tasarımlardan, iki katı kürekçiye sahip olmaktan başka farkları yoktu. Hareket kabiliyetleri yüksek ve hızlılardı ve de savaşan bir takım taşıyabilirlerdi. Bazı uluslar, bireme mürettebatlarına ayrıca ateş çömlekleri verdiler, bu kil çömlekler yağ ve ziftle doldurulur ve tamamiyle mantıklı bir umutla, düşman gemilerini ateşe vermek için fırlatılırlardı.
Doğulu tepeliler, topraklarını yabancılara karşı savunmalarının bir sonucu olarak dağlık ve zorlu arazilerde düşmana üstünlük kuran hafif piyade avcı erleriydi. Bitinya’ya adını veren Bitinlerin de dahil olduğu birçok tepe kabilesinin kökeni, boğazı geçerek Anadolu’ya göç etmiş Trakyalılara dayanmaktadır. Her biri topraklarına sıkı şekilde bağlılık duyar ve ova halkı ile yabancılara kuşku ile yaklaşırlardı. Peltastlara oldukça benzer bir tarzda donatılmışlardı. Mızrak, cirit ve hançer taşırlardı ve onlara koruma sağlayan tek şey hasırdan, ahşaptan veya deriden yapılmış kalkanlarıydı. Mücadeleci bir kuvvet olarak hızlı hareket ederlerdi, manevra kabiliyetleri son derece gelişmişti ve güvenilirlerdi.
