Roma Hafifletilmiş Ağır Silahlı Quinqueremesi, Cermen Balistası (Gemi)
Yetiştirme Maliyeti | 650 | |
Bakım Masrafı | 130 | |
Gemi Sağlığı | 817 | |
Gemi Hızı | 3 | |
Menzilli Hasarı | 180 | |
Menzil | 420 | |
Dakikadaki Atış Sayısı | 2 | |
Yakın Muh. Saldırısı | 9 | |
Silah Hasarı | 24 | |
Yakın Muh. Savunması | 14 | |
Zırh | 10 | |
Sağlık | 45 |
Kabiliyetler
- Koşamaz
- Soğuk Direnci
- Yanıcı Ateş
Güçler & Zayıflıklar
- Ortalama omurga gücü
- Çekirdek mürettebat
- Ortalama hız
- Ortalama tokmaklama
- Berbat bindirme
- Olağanüstü menzilli çarpışma
- Çok isabetli
- Çok uzun menzil
- Seri atış hızı
- Diğer ağır silahlardan daha düşük hasar
- Kolayca yok edilir
Tanım
Beş, Latince bir quinquereme ve Yunanca bir penteres olarak adlandırılan ve ilk kez Siraküzalılar tarafından MÖ 398'de Kartacalılara karşı kullanılmış olan bir gemiydi. Çok kürekli anlamına gelen bir terim olan diğer polyremeler gibi, olasılıkla, beş oturma dizili küreklere sahip değildi, ancak "kürek" kelimesi, "kürekçi" kelimesiyle aynı anlamda kullanılmıştı. Böyle bir durumda, kürekçilerin dizilimleri, su düzeyinden yukarıya doğru, 2-2-1 şeklinde olmalıydı. Bunca ağırlığı olabildiğince aşağıda tutmak, geminin dengesine yardımcı olacağından mantıklıydı; yüksekte olan bir ağırlık merkezi, eğer kenarlardan saldırılırsa bir gemiyi alabora olmaya dağa eğilimli kılar. O zaman, quinquereme, hem muharebe değeri hem de görünüş açısından kuvvetli bir tekne olmalıydı. İçindeki geniş bir savaşan takım ve bol güverte alanıyla, bu ağır tekne pek çok düşman ve tehditle baş edebilirdi.
Bir balista ile yakındaki hedeflere etkili biçimde nişan alınabilirdi lakin isabetlilikleri menzillerine bağlıydı; yaklaşık 500 metre öteye atış yapabilirdi. Makine, manivelaları, hayvan sinirinden yapılmış kıvrımlı halatlar içine yerleştirilmiş iki büküm zembereğiyle kullanılırdı ve bu ona boyutuna oranla inanılmaz güç verirdi. Aralıksız atışlar ya da miller fırlatmasıyla, piyade ve süvarilere karşı eşit biçimde etkiliydi ve kuşatma esnasında hafif tahkimatları parçalamak için de mevzilendirilebilirlerdi. Aslında MÖ 400'lerde Yunanlar tarafından geliştirilmiş ve kökenini büyük boyutlu Oxybeles parçalı yayından almış olan balista, Romalılar da dahil zamanının birçok kültüründe geniş çapta kullanılmıştı. Daha sonraki Roma uyarlamaları, ekiplerin her sinir bağınının gerilimini hızlıca ayarlayarak dengeyi bulabilmelerini sağlayan ayarlanabilir başlıklar içeriyordu ve böylece isabetlilik artıyordu.