Saldırı Heksereleri, Agria Baltacıları
Yetiştirme Maliyeti | 1,060 | |
Bakım Masrafı | 212 | |
Gemi Sağlığı | 1,046 | |
Gemi Hızı | 5 | |
Yakın Muh. Saldırısı | 30 | |
Silah Hasarı | 26 | |
Yakın Muh. Savunması | 41 | |
Zırh | 50 | |
Sağlık | 50 |
Kabiliyetler
- Yorgunluk Direnci
- Saklan(çalılık ve orman)
- Alevli Atış
Güçler & Zayıflıklar
- Çok iyi omurga gücü
- Ağır mürettebat
- Yavaş hız
- Güçlü tokmaklama
- Çok iyi bindirme
- Kısa menzil
- Seri atış hızı
- Çok iyi hasar ve zırh delimi
- Yakın muharebede çok zayıf
- Çok düşük moral
Tanım
Asırların geçmesiyle, donanma taktikleri ve ihtiyaçları Akdeniz boyunca değişti. Kısmen ulusal ya da hanedansal güç gösterisi olarak, daha geniş gemilere doğru olan bir hareketlenme vardı: Özellikle Mısır'ın Batlamyuslu yöneticileri, nüfuslarını ve variyetlerini somut bir yolla göstermek için geniş gemilere düşkünlerdi. Çok kürekli anlamına gelen bir terim olan bu "polyremes"ler, savaşta tokmaklama işi için uygun değillerdi. Pratikte, çoğunun daha küçük gemilerden fazla kürekleri yoktu; onların sahip oldukları şey, küçük gemilere oranla, her kürek başına daha fazla kürekçiydi. Bir Roma hexaremesi ya da Yunan hexeresi, her kürek başına üç adamdan oluşan bir çift oturma dizisine sahipti ve daha küçük bir geminin çok daha büyük boy bir uyarlaması gibi görünürlerdi. Böyle olduğu halde, muazzam şekilde ağır ve sağlamca inşa edilmiş olmaları yüzünden, yavaş hareket ederlerdi ve düşman hatalarını üstünlüğe çevirmek için gerekli hızlı dönüşleri yapmaya zar zor muktedirlerdi. Geniş gemiler bunun yerine, geniş güvertelerini ve çok bol olan taşıma kapasitelerini kullanırlar ve piyadeler ve ağır silahlar için bir savaş zeminine dönüşürlerdi. Bindirme ya da uzun menzilden atış yağmuruna tutma, düşmanı yenmek için kullanılan yöntemlerdi; gemiler çok büyük oranda büyümüş olsalar da, savaş yöntemleri mevzu bahis olduğunda, donanma harbi başlangıç noktasına geri dönmüştü.
Agrianes, acımasız savaşçıların bulunduğu bir Paeonia kabilesiydi. İnanılmaz derecedeki beceriklilikleriyle ve hızlarıyla tanınırlardı. Büyük İskender’in ordusunda destek birimleri haline gelmişlerdi. Savaşta ciritler taşıyan Agrinesler hızlı hareket edip ağır saldırılar yapabilirlerdi. Kendilerine engel oluşturmasın diye ya ufak tefek zırhlar giyer, ya da hiç giymezlerdi. İskender, büyük savaşlarının birçoğunda onları zaman zaman ön saflarda kullanmıştı ve bu savaşlarda General Attalus’un emri altında seçkin menzilli saldırı birimleri haline gelerek, çevikliğin önem arz ettiği ve falanksların hantal kaldığı dağlık bölgelerde özellikle etkili olmuşlardı. Ayrıca tırmanmak için de kullanabildikleri balta ve bıçaklar da taşıyan Agrianesler sadece tırmanma ve zorlu arazilerde hızlı hareket etme konusunda değil, aynı zamanda el yapımı barikatlara ve surlara saldırma konusunda da iyiydiler. Son derece sadık ve etkili olmalarının yanı sıra, taarruz için hipaspistlere katılmadan önce kuşatma teçhizatlarını korumak için kullanılırlardı. İskender Agrianesleri, verdikleri hizmetlerden ötürü onlara kendi topraklarını yönetme hakkı vererek ödüllendirdi. Daha sonra Seçkin bir Agrianes birliği, MÖ 217’de Rafya’da IV. Batlamyus'a karşı Antiokos adına savaşmıştı.