Pers Saldırı Tetereleri, Scutariler
Yetiştirme Maliyeti | 730 | |
Bakım Masrafı | 146 | |
Gemi Sağlığı | 760 | |
Gemi Hızı | 3 | |
Yakın Muh. Saldırısı | 42 | |
Silah Hasarı | 35 | |
Yakın Muh. Savunması | 60 | |
Zırh | 60 | |
Sağlık | 55 |
Kabiliyetler
Güçler & Zayıflıklar
- Ortalama omurga gücü
- Orta mürettebat
- Ortalama hız
- Ortalama tokmaklama
- Ortalama bindirme
- İyi saldırı
- Ortalama savunma
- Ortalama hasar ancak düşük zırh delimi
- Normal moral
Tanım
Antik büyük savaş gemilerinin nasıl çalıştığına dair ortada epey tartışma vardır; prensipleri anlaşılmıştır fakat ayrıntıları pek net değildir. Bir Roma "quadreme"si ya da Yunan "tetreres"i, eğer isim tam olarak çevrilirse, dört sıra kürek takımına sahipmiş gibi görünür. Ne var ki, her kısma bir kürekçi düşecek şekilde dört kürek setinin, mükemmelce eğitilmiş bir tayfayla bile birbirlerine dolaştırılmadan nasıl kullanılabileceği ya da en tepedeki setin kürekçilerinin, çok dik bir açıyla yerleştirilmiş olan son derece uzun küreklerle nasıl başa çıkıp da, bir güç oluşturabildikleri çok belirsizdir. İhtimaller şunlar ki; "kürek" terimi, "kürekçi" terimiyle eş anlamlı kullanılmaya başlanmış ve en aşağıdaki oturma dizisinde kürek başına bir adamdan fazlası bulunmuş olabilir. Diğer ihtimalse, kısım başına iki adamlı çift kürek dizisine dönülmüş olabilir. İki dizi kürek seti, aynı zamanda her gemi için daha ucuz bir inşa işi oluşturacaktır. Her iki durumda da, sonuç, daha hafif olan kadırgayla hızda rekabet edebilecek olduğu halde, daha geniş bir savaşan takım ya da ağır silah parçaları için daha fazla güverte alanına sahip bir gemiydi.
Scutariiler ya da kalkan taşıyıcılar, isimlerini, İberlerin bu ismi kendileri için kullanmaları pek olası olmasa da, kalkan anlamına gelen Latin kelimesi scutumdan alırlardı. Ne olursa olsun, scutariiler, adam adama çarpışma için kusursuzca uygun, geniş, oval, ahşap bir kalkan olan thureosu taşırlardı. Çok az zırh giyerlerdi ve bu, onlara hasımlarının pek çoğundan, özellikle de zırhlı Roma lejyonerlerinden daha fazla hareket kabiliyeti verirdi. Bu hareket kabiliyeti, ileriye hücum etmek ve ardından, düşmanı kovalamaya ve hatlarını bozmaya sevk etme umuduyla düzmece bir geri çekilme yapmakta kullanılırdı. Düşman birimlerinden biri yemi yuttuğunda, geri çekiliş biterdi ve artık mevkisinin dışında ve desteksiz olan hasıma hakiki bir saldırı yapılırdı: belki basit bir taktik, lakin yine de iyi kullanıldığında ölümcül olanlardan.