Orta Menzilli Baskıncılar, Paralı Numidya Ciritçileri
Yetiştirme Maliyeti | 600 | |
Bakım Masrafı | 450 | |
Menzilli Hasarı | 32 | |
Menzil | 80 | |
Dakikadaki Atış Sayısı | 8 | |
Gemi Sağlığı | 1,067 | |
Gemi Hızı | 3 | |
Yakın Muh. Saldırısı | 10 | |
Silah Hasarı | 24 | |
Yakın Muh. Savunması | 38 | |
Zırh | 15 | |
Sağlık | 50 |
Kabiliyetler
- Yorgunluk Direnci
- Saklan(çalılık ve orman)
- Sıcak Direnci
- Alevli Atış
Güçler & Zayıflıklar
- İyi omurga gücü
- Orta mürettebat
- Yüksek hız
- Zayıf tokmaklama
- Kötü bindirme
- İyi menzilli çarpışma
- Kısa menzil
- Seri atış hızı
- Çok iyi hasar ve zırh delimi
- Yakın muharebede çok zayıf
- Çok düşük moral
Tanım
Kuzey Avrupa kabilelerinin çoğu donanma güçleri değillerdi, lakin orada bulunabilecek vasıflı denizciler vardı. Gemi inşaatı teknikleri de iyi anlaşılmıştı, bir çok tekne kara içi ve sahil kullanımı için deriyle kaplı küçük kayıklarken, daha büyük denizde giden tekneler de yapılmıştı. Gemi inşaatçıları, omurgalar için, birbirine ilmiklerle geçirilmiş ve sonra Atlantik koşullarıyla başa çıkabilecek gürbüz bir gemi ortaya çıkarmak için ahşap bir iskelete bağlanmış ağır kalaslar kullandılar. Jül Sezar, kendi filosu, günümüz Britanya'sının Venetileri ile çarpıştığında, düşman gemilerinin kalitesinden şaşkına düşmüştü. Veneti teknelerinin düz etekleri vardı, böylece sığlıklarla başa çıkabilirlerdi, ancak, haşin denizlerle baş etmek için ağır meşe yapılanmalar da vardı. Bir tokmaklama saldırısını omuzlayıp sıyrılabilmeye muktedir olarak, Roma gemileri için zorlu bir muhalefet oluşturuyorlardı. Sezar, düşman gemilerinin şöyle yapıldığından bahseder: "...bir ayak genişliğinde kalaslar, bir adamın baş parmağı kalınlığındaki demir millerle bağlanmış; çapalar, tel kablolar yerine demir zincirlerle sıkıca sağlama alınmıştı." Romalılar bindirmeye zorlandıklarında, denizde göğüs göğüse mücadeleye alışkın olan korkunç savaşçılarla yüzleşmişlerdi.
Cirit, insan elindeki en eski silahlar arasındadır. Ciritlerden başka çok az şeyle teçhizatlanmış olarak, düşman ciritçileri taciz eder ve hızlıca geri çekilmeden evvel ciritlerini hoplit falankslarına yağdırırlardı. Bu, tüm zırhsız cirit silahlı birliklerin tipik taktikleriydi; uzaktan saldırmak ve daha ağır piyadelerin arkasına geri çekilmek ya da düşman menzilinin hemen dışında, saldırılara devam etmek. Menzilden yapılan böylesine bir taciz, çok etkili olabilirdi, MÖ 391'de Lechaeum Muharebesi'nde, süvari ya da avcı eri desteğinden noksan olan bir Spartalı gücü, onlarla göğüs göğüse mücadelede karşılaşmayı reddeden Atinalılar tarafından şiddetle cezalandırılmışlardı. Zaman içinde, Romalı veleslerinde ya da Trakyalı ve Yunan peltastlarında kullanıldığı gibi, kalkan yaygınlaştı ve karşılığında bunlar, Helen thureophoroler ve Marian'ın Roma Lejyonlarındaki ıslahatları tarafından zamanı geçmiş kılındılar. Ne var ki, ciritçiler ve diğer düzensiz birlikler, antik çağlar boyunca birçok orduda pay almaya devam ettiler.
Gerekenler |
---|
Bölgeler Leptis Magna Thenteos Turris Tamalleni Tacapae |