Paralı İskit Atlı Okçuları
Yetiştirme Maliyeti | 280 | |
Bakım Masrafı | 210 | |
Menzilli Hasarı | 40 | |
Menzil | 125 | |
Dakikadaki Atış Sayısı | 6 | |
Mühimmat | 15 | |
Yakın Muh. Saldırısı | 9 | |
Silah Hasarı | 24 | |
Hücum Bonusu | 4 | |
Yakın Muh. Savunması | 13 | |
Zırh | 10 | |
Sağlık | 70 | |
Taban Moral | 30 |
Kabiliyetler
- Yorgunluk Direnci
- Saklan (orman)
- Hareket Esnası Ateş
- Part Atışı
- Ağır Atış
- Alevli Atış
Güçler & Zayıflıklar
- Uzun menzil
- Ortalama atış hızı
- Hızlı harekât
- İyi hasar ancak düşük zırh delimi
- Yakın muharebede çok zayıf
- Çok düşük moral
Tanım
Baskın, birçok kabile için bir yaşam biçimi olduğundan, atlı okçuluk kendine doğu kültüründe yer edinmiş ve çok etkili bazı savaşçıların ortaya çıkması sağlanmıştır. Yaya okçular uzun ve güçlü oklar taşırken, atlı bir okçu birleşik yay taşırdı ve bunun sayesinde oldukça dişli bir savaşçıydı. Tahta, kas teli ve hayvan boynuzundan yapılan bileşik yay, göründüğünden çok daha güçlü bir silahtı. Uzman birinin ellerinde hedefe fırlatılan ok, zincir zırhı parçalayacak güce sahipti. Buna karşın kullanımı kuvvet ve dikkat istiyordu. Özellikle de nemden uzak tutulmamaları gerekiyordu. Askeri seferler genellikle yazın ve sonbaharda yapılırlardı, oklar da yağışsız aylarda kullanılırlardı. Okçular kış boyu silahlarını dinlendirir, bir sonraki sefer zamanına kadar bakımlarını yaparlardı.
Gerekenler |
---|
Bölgeler Akhur Tanais Phanagoria Tanais Panticapaeum Gelonus Saray Amul Samandar Siracena Sarai Kat Panticapaeum Aktav Gelonus Fanagorya Aktav |