Tanım
Numidya'nın azılı bir savaşçı geleneği vardı, bunun nedeni kısmen doğulu Massyliiler ve batılı Masaesyliler'in, acı bir kan davası ve iç harp gelenekleri olmasındandı. Pön Savaşları'nda kendi günlük işlerine uyacak biçimde taraf tuttular ve değiştirdiler ve ancak MÖ 202'deki Zama Savaşı'ndan sonra tek bir devlet olarak birleştiler. Kartaca'nın düşüşü, Numidyalılar'ın topraklarını genişletmelerine olanak sağladı ve bu MÖ 112-105 arasında, Roma'ya karşı Jugurthine Savaşı'na öncülük etti. Numidya kralı Jugurtha, yalnızca, kendi kayın babası Bocchus tarafından ihanete uğradığında yenildi. Numidyalılar süvariler olarak ünlenmiş olsalar da, piyade kuvvetleri de aynı zamanda oldukça etkiliydi. Tarihçi Suetonius, Jül Sezar'ın MÖ 46'da Thapsus Savaşı'ndan önce Scipio'ya yardım etmek için Juba'nın yürüyüşü hakkındaki söylevine yorum yazarken, orada "Numidya lejyonları" olduğundan bahseder, bu terim normalde Roma yazımlarında Roma birlikleri için kullanılırdı. Bu gösterir ki; bazı Numidyalılar, Roma tarzında savaşıyorlardı ve muhtemelen benzer şekilde teçhizatlanmışlardı. Numidyalılar aynı zamanda diğer taktikleri ve thureos tarzı kalkan ya da hoplit benzeri mızraklar gibi savaş tertibatlarını da benimsediler.
