Tanım
Geleneksel olarak legatus rütbesi, bir lejyonu komuta eden Romalı generallere verilirdi. Bu subaylar, başkomutanın vekilleri olarak senato sınıfından seçilirler ve dux ya da imparatora seferlerde eşlik ederlerdi. Sahada büyük deneyimleri olmuştur ve fevkalade askeri yetenekleri barındırırlar. Eğer öldürülürse, komutanın yerine bile geçebilirlerdi. Bir konsül genellikle ailesinden ya da dostlarından olan bir kaç legatiyi yanında bulundururdu. Aristokratlar olarak legatiler, seferlerden elde edilen ganimetlerden pay alırlardı. Pompeius'un Anadolu'ya düzenlediği seferde, ona eşlik eden on beş lagati vardı. İmparatorluk çağı esnasında, "legatus legionis" rütbesi, senatonun da onayıyla imparator tarafından seçilen lejyon komutanlarına verilirdi. Bir "leagatus propraetor" bir senatör ya da bir bölge yöneticisi olan eski bir konsüldü ve aynı anda bir kaç lejyonu komuta edebilirdi.
