Tanım
Atalarının süvari hünerlerinden gelişmiş İskitler ya da Sakalar, kabileler ve Sarmatyalılar, kendilerinin Helen kopyalarıyla kıyaslanabilir ağır süvarilerdiler. Kendilerini ve bineklerini korumak için pul zırh giyerlerdi ve kontos olarak bilinen bir süvari mızrağı kullanırlardı. Bu, onların İskender'in mihmandar süvarileriyle kıyaslanabilir bir biçimde yıkıcı hücumlar taşıyabilmelerine olanak sağlardı. Pul zırh, boynuzdan ve daha sonraları metalden yapılırdı ve bu onların batılı kopyalarını galebe çalmalarına olanak sağladı. Yine de kargı ya da mızrakla silahlı sıkı düzenlere karşı korunmasızdılar. Okçuluk, bir çare sağladı: yaya ve atlı okçuların sürekli yaylım ateşleri düşmanı inceltmek ve dağıtmak için kullanılırdı. MÖ 53'teki Harran Savaşı'nda, sıkıca birleşmiş Roma piyadeleri, Part okçular tarafından dağılmaya zorlandılar ve bu; katafraktlarının, kendilerinden dört kat daha fazla olan sayılarıyla aşırı güven içindeki Romalı kuvvete hücum etmelerine ve onları kırmalarına olanak sağladı.
