Antik Yunanistan ve Roma’da, bir sofist başta söz sanatı ve felsefe öğretmeniydi fakat sanat ve bilim gibi diğer alanlara da yönelenler vardı. Bunların isimleri Yunancadaki bilgelik demek olan ve Helenistik felsefedeki ana ilkeyi oluşturan 'sofya' kelimesinden geliyordu. Sofistler, soylular ve genç devlet adamları için öğretmen kimliğine bürünmüşlerdi; hizmetleri karşılığında fahiş bir ücret alıyorlardı ve kendilerini şöhretli ve itibarlı bir konuma yükseltmişlerdi. M.Ö. 5. Yüzyılda, özellikle Atina’da, sofistler gezici âlimler olarak biliniyor ve bilmedikleri konuları söz sanatı ustalıklarıyla geçiştirip hem eksikliklerinin üzerini örtüyor hem de seyircilerini eğlendiriyorlardı. Eflatun ve Aristo gibi dikkat çekici bilginler sofist yöntemlerini, sonucunda birçok kaynağı önyargıyla bozan boş söz sanatı olarak tanımlamışlardı.
