Yüzyıllar boyunca askerlere emekli olduklarında emekli maaşı vermek bir yana, emekli olmalarından önce de maaş vermek gereksiz görülmüştü. Askeri hizmetin vatandaşlığın bedeli, görevi ve ayrıcalığı olduğu düşünülüyordu. Askerler savaşmak için kendi silahlarıyla teçhizatlarının bedelini kendileri verirlerdi. Daha büyük, profesyonel ve tam zamanlı orduların kurulması için askerlere maaş verilip askeri hizmetlerinin tamamlanması üzerine toprak verilmesi mantıklı bir hareket olarak kabul edildi. Atina, Peloponez Savaşı esnasında birliklerine önce ödenekler sunarken ardından tam anlamıyla maaş sistemine geçmiştir. Diğer Yunan şehirlerinin de çok geçmeden bu sisteme geçişinin ardından ordular sadece vatandaşlardan oluşan birliklerden öteye geçmeye, profesyonel kurumlar halini almaya başlamıştır.
