İki taraf arasındaki sözleşmeler yazılı yasal belgelerle desteklendiğinde uygulanması çok daha kolay olmuştur. Ancak okuma yazma yeteneği pek yaygın olmadığından taraflar, iki taraf arasında yapılan basit sözleşmeler olan "şifai akitler" ile sözlü olarak anlaşmaya varırlardı. Bu sözleşme biçimi Roma'da standart olmuştur ve yazılı sözleşmelerin kabul görmesi zaman almıştır. Ancak aksine Yunan yasaları her zaman yazılı sözleşme prensibine dayanmıştır ve onların etkileri yavaş yavaş Romalıları sözlü sözleşmeleri yazılı koşullara bağlamaya teşvik etmiştir.
