Roma'daki gücünü sağlamlaştırmak isteyen Sezar, hem politik nedenlerden, hem de askeri yetenekleri dolayısıyla elçiler atamıştı. Ünlü kardeşi, hatip Marcus Tullius Cicero ile arasını düzeltmek için MÖ 54-52 yıllarında Quintus Tullius Cicero'yu kurmayları arasına ataması bunun açık örneklerindendir. MÖ 53'te, Quintus ve lejyonları zapt edilmiş olan Nervileri gözetmesi için o bölgeye gönderilmişti. XIV. leyjonun Eburonları katletmesinden sonra hareketlenen Nerviler isyan etmiş, Sezar da Quintus'u azılı Nervilere karşı yaptığı savunma için övmüştü. Bu övgüler ve Pompey'in onu sürgünden geri getirmek için verdiği uğraşlar, Roma'nın ünlü hatibini kendi davalarına katabilmelerini sağlamıştı.
