Tanım
Asillerin arasından seçilen Kartaca generalleri, Kartaca’nın düşmanlarına karşı yapılan seferler için yine bir seçimden geçerlerdi. Yaşlılardan oluşan bir mahkeme olan Yüz Dört, hem halkın hem de ordunun yargı sorumluluklarını taşıyordu ve ellerinde Kartaca generallerini hem atama, hem de gerektiği takdirde cezalandırma yetkileri vardı. Bu cezalandırmanın kefaret ve hatta çarmıha germe gibi birçok şekli olabiliyordu. Örneğin Himilco, MÖ 397’de Siraküza kuşatmasında birliklerini terk etti. Bir köle gibi giyinerek Kartaca’daki bütün tapınakları ziyaret etti ve sonra da suçunun cezası olarak kendini açlıktan öldürdü. Roma MÖ 146’da Kartaca’ya girdiği zaman Hasdrubal merhamet için yalvarmış, karısı ise bu utanca dayanamayarak kendini ve oğullarını ateşe vermişti. Bunların aksine Hamilcar ve oğlu Anibal, Birinci ve İkinci Pön Savaşları süresince başarılar kazanmış ve defalarca komutan olarak görevlendirilmişlerdi. Anibal, Yüz Dört’ü elden geçirmiş, MÖ 195’de Roma’yı yatıştırmak için gönüllü olarak sürgüne gittikten sonra bile, ölümüne kadar korku duyulan biri olmuştu. Ayrıca Kartacalılar da güce olan tutkusundan biraz korku duymuşlardı.
