Tanım
Uygar antik dünya boyunca topluluklar, silahlara sarılmış halk, despotların, kralların ve politikacıların yükseliş ve düşüşlerinde rollerini oynadılar. Şehir devletlerinin yöneticileri ve en barizi, Roma Cumhuriyeti, halkın ruh halinde hassas olmak zorundaydılar. Askeri bir zaferin neşesi, kısa süre içerisinde bir tiranlık algısıyla şiddete dönüşebilirdi; kargaşa, bazen yalnızca bir öğün sonrasındaydı. Bir halk figürü, olağanüstü kısa sürede kahramandan, avlanılan adama dönüşebilirdi. Kötü teçhizatlanmış ve ele ne gelirse onla silahlanmış olsa da, bir topluluk, sokaklarda kendi ana bölgesindeydi ve potansiyel zararları devasa olabilirdi. Tiberius Gracchus'un kaderi, toplulukların, kendilerinin şampiyonu olan birisini nasıl da gaddarca parçalayabileceklerini gösterir. Topluluk onun Roma'nın yöneticisi olmayı düşündüğünü ortaya sürdüğünde, henüz pleb trübiniydi, avlandı ve ölümüne dövüldü. Argos'un halkı, şehirlerinin savunmasında, onu fırlatılan bir çatı kiremitiyle sersemletip, Argive askerlerince kesilmesinin önünü açarak, Epir Kralı Pirus'un öldürülmesine yardım etti.
