Tanım
Su düzeyi mahmuzları, bir tekneye ilk defa MÖ 850 dolaylarında takılmıştı. Savaş gemileri ve donanma taktikleri biçim değiştirmişti. Gemiler artık su üzerinde piyade savaşları için bir zemin değillerdi; geminin kendisi bir silaha dönüştü. Yeni gerçeklik çöktükçe gemiler değişti. Hızlı tokmaklama bir düşmanı delecek ve batıracaktı, bu nedenle daha ince, hızlı ve kullanışlı gemiler gerekiyordu. Daha fazla hıza olan talep, açıkça daha fazla küreğe ihtiyaç duyuyordu, tek dizi kürekli hızlı gemilerin uzun zaman sonra pratikten yoksun ve aptalca oldukları anlaşıldı. O zaman çözüm, ilkinin üzerine ikinci bir kürek seti yerleştirmekti, lakin kürekçilerin oturma sıralarına olanak sağlamak için iyice denkleştirilmiş bir halde. "İki kürek setli" anlamına gelen Latince bir kelime olan biremelerin, ya da Yunanca karşılığı dierelerin, daha önceki tasarımlardan, iki katı kürekçiye sahip olmaktan başka farkları yoktu. Hareket kabiliyetleri yüksek ve hızlılardı ve de savaşan bir takım taşıyabilirlerdi. Bazı uluslar, bireme mürettebatlarına ayrıca ateş çömlekleri verdiler, bu kil çömlekler yağ ve ziftle doldurulur ve tamamiyle mantıklı bir umutla, düşman gemilerini ateşe vermek için fırlatılırlardı.
Bazı modern arkeologların medeniyetin doğduğu yer olarak tanımladığı Nübye, Mısır ve günümüz merkezî Sudan'ı arasında uzanır. Çoğu kısmı yaşanması zor iklime sahip olan çöl olsa da, Nil'in kollarının verimli vadi etekleri vardı. Hayatî bir su kaynağı olmakla birlikte Nil, Mısır'ın, Afrika fildişleri, hayvanları, tütsüleri ve diğer egzotik zenginlikleri için ana ticaret yoluydu. Nübyalılar harika denizcilerdi ve bu büyük nehrin yakınlarında yaşadıklarından dolayı ulusun zenginliği ticaret yoluyla artmıştı.
Mısır'ın komşusu olan Nübye, ayrıca zamanla onun en büyük düşmanı oldu. Nüfusu genellikle köleleştirilirdi ve asker olarak kullanılırdı. MÖ 750'de, Nübyeliler Mısır'ı fethetmeyi başardılar ve bir asır boyunca yönettiler bu yüzden bağlantılar ve rekabet çok derindi. Nil'den gelen deneyimleriyle, Nübyeliler mükemmel denizcilerdi. Askeriye, çeşitli bölgelerden gelen paralı asker ordularından oluşurdu. Nübyeli okçular, Romalıları bile yenilgiye uğrattılar ve mızraklıları hem Batlamyusla hem de ona karşı savaştılar.
Nübye'ye en büyük tehdit, savaştan değil, mütevazı develerden geldi. MS 2. yüzyıldaki takdimiyle, göçebe kabileler, çöldeki kuvvetlerini muazzam derecede yükselttiler ve bir ticaret yolu olarak Nil'in önemini azalttılar. Bunun ardından, Nübye düştü.
