Tanım
Sarissalarla silahlanmış piyadelerden sıkı bir falanks, özellikle süvarilere karşı, mızrak uçlarından neredeyse delinmez bir duvar temsil ederdi. Sarissanın kendisi, 4-7 metre uzunluğunda, iki elli bir mızrak ya da kargıydı ve II. Filip'in, Büyük İskender'in ve de onları izleyen haleflerin orduları tarafından benimsenmişti. Demir bir temren ve denge sağlayan ve de bir savunma duruşunu desteklemek için yere saplanabilen tunç bir dipçik miliyle, kalabalık çarpışmalar için etkili bir silahtı. Düşmana karşı yakın düzende ilerlerken, her adam, ilk beş safın falankstan öteye uzanan sarissalarıyla birlikte, bir kenarına kabaca 90cm olan bir kareyi doldururdu. Savunmada, falanks, daha fazla sağlamlık için her adam bir önündekine kalkanını yaslayacak şekilde beraberce kenetlenirdi. Böylesine düzenler, onların kanatlarda ve arkada en temel zayıflıklarına yol açarak, hareket kabiliyetini feda ederlerdi. II. Filip'in sarissa ve bu yeni Makedon tarzı falanks kullanımı, daha erken hoplit harbinden geliştirilmişti. Sarissanın takdimini etkilemiş olabilecek olan ve onu, bineğini öldürerek yaralayan bir Trakyalı mı yoksa İliryalı uzun mızrağı mı olduğuna dair bazı tartışmalar vardır.
