Tanım
Antik dünyada bulunan tüm gemiler içerisinden, en ünlü ve tanınabilir olarak kalanı kadırga ya da trierestir. Hollywood'un neredeyse tüm "kılıç ve sandal" filmleri, bir yerlerde bir kadırga barındırırdı. Bu tekneler tamamen savaş için tasarlanmışlardı. Adını, her iki yanda taşıdığı, kürekçilere çalışmaları için alan verebilmek için, iyi ayarlanmış sütunlarla üst üste yığılmış üç kürek dizisinden alırdı. En yukarıdaki kürek dizisi, omurgadan destek alan bir çıkıntıya yerleştirilmiş bir ıskarmoz eksenine yerleştirilmişti. Bu, en yukarıdaki küreklerin, daha aşağıda olanlar dolaşmadan denize daha keskin bir açıyla ulaşabilmelerine olanak sağlardı. Yüksek hızlı vuruşlara sahip olan kadırga, gemilerin tazısıydı ve yaygın inancın aksine, tüm kürekçileri kölelerden oluşmazdı. Yunan teknelerinin içindekiler yurttaşlardı ve onlara kamçı değil, saygı gösterilirdi. Aynı zamanda daha çok iyi hava gemileriydi ve Atlantik gibi haşin denizlere uygun değillerdi; küreklerin en alçakta olanları, su düzeyinin yarım metreden daha az yukarısındaydılar. Ne var ki, bu, kadırganın diğer gemilere karşı muhteşem bir silah olmasını engellemedi: yüksek hızlı bir tokmaklama saldırısı, neredeyse tüm hedeflerin yanında bir delik açabilirdi. Bu tür, aynı zamanda farklı şekillerde kullanılabilmek için de yeterliydi, bu, onun okçular taşımasına ve küçük ağır silah parçaları tasnif edebilmesine yol açtı.
Yedinci yaşlarından beri ömürlerini seferlerde geçirmeye hazırlanmış ve kendilerini tam zamanlı ordu eğitimine adamış Spartalılar, son derece iyi yetiştirilmişlerdi ve silahlarıyla teçhizatlarına hükmederlerdi. Savaşta kalkanını kaybeden kişi onursuz olarak görülürdü. Zırh ve miğfer kişiyi koruyan aletler olsalar da kalkanın bütün bir falanksı koruduğuna inanılırdı. Spartalılar öğreti sahibi ve düzenli kuvvetlerdi ve savaş meydanındaki herkesten çok daha üstünlerdi. MÖ 480’de Perslere karşı Peloponez’in savunulmasına önderlik edenler Spartalılardı ve iki günlük savaştan sonra Termopil’de o meşhur direnişi göstermişlerdi. 300 Spartalı ve Yunan müttefikleri, uçurumlar ile deniz arasındaki ufak bir geçidi kapatarak Persleri, kendi ölümcül falankslarıyla kafa kafaya çarpışmaya zorlamışlardı. En sonunda Yunan bir hain, Spartalılara üstünlük sağlanmasına sebep olduğu zaman son adamları da ölene kadar savaştılar. Spartalıların mağlup edilmesi için harcanan zaman, geriye kalan Yunan müttefiklerin bir donanma hazırlayıp, Perslerin deniz filosunu Salamis adasının yanında yenerek savaşı sona erdirmelerine yetmiştir.
