Platon’un felsefesi kendisinin ‘İdealar Kuramı’ adını verdiği bir fikirden doğan Platonculuk şemsiyesinin altına yayılır. Platon’a göre bu idealar gerçekliğin tam anlamıyla ozalit tasarımları, her şeyin özüydü; her şeyin; insanlar, köpekler, ağaçlar vs. ve ‘madde’ olmayan şeylerin kendileri bile. Sokrates’in ideanın mantık ve bilgeliğin en yüksek formu olduğunu öne sürmesine benzer şekilde Platon da ideanın bir ‘şey’in en yüksek ölçeği olduğunu yazar ve fiziksel gerçekliğin ideanın mükemmel olmayan bir kopyası, basit bir gölgesi olduğunu söyler. Gerçekliğin idealar kadar mükemmel olması mümkün değildir. Yaratı ve sanat bakımından Platon şunları öne sürer; idea zihnimizde sahip olduğumuz muhteşem bir fikirdir ancak onu fiziksel olarak yaratıp hayata geçirdiğimizde bu o zihinsel idea kadar mükemmel olamaz yalnızca onun mükemmel olmayan fiziksel bir sureti olabilir.
